Ongeveer 50.000 jaar geleden kwamen de eerste mensen naar Australië, de Aborigines. Doordat er destijds het zeeniveau veel lager was, kwamen er natuurlijke bruggen van Azië naar Australië waardoor mensen waarschijnlijk maar een klein stukje hoefden te varen om Australië te bereiken. Toen de aarde later opwarmde, het ijs begon te smelten en het zeeniveau steeg werd Australië een eiland.  Willem Jansz ontdekte met zijn Duyfken Australië als eerste Europeaan in 1606, toen hij langs het Kaap York-schiereiland in het noorden van Australië voer. De westkant van Australië werd later ook verschillende malen door Nederlanders en andere Europeanen bezocht, maar dit Nieuw-Holland groeide niet uit tot een kolonie. In 1770 ontdekte de Engelse ontdekkingsreiziger James Cook de oostkust van Australië. Het gebied werd Nieuw-Zuid-Wales genoemd en werd gebruikt als strafkolonie voor Engelse gevangenen. Later werd het land ook populair onder vrije burgers. In 1849 werd er voor het eerst goud gevonden in Australië en daarna nam de bevolking snel toe. In 1901 keurde Australië een federale grondwet goed en werd een zelfregerend deel (dominion) van het Britse Rijk. Australische troepen namen aan beide wereldoorlogen deel. In de Tweede Wereldoorlog vochten Australische eenheden onder meer op Ambon, in Egypte, op Kreta en in de Pacific. Melbourne werd de eerste hoofdstad, maar in 1911 schreef de regering een prijsvraag uit voor het ontwerp van een nieuwe hoofdstad. Het winnende ontwerp van de Amerikaanse architect Walter Burley Griffin werd uitgevoerd vanaf 1913, en in 1927 werd het aldus ontstane Canberra de nieuwe hoofdstad.